Wow heb net beseft dat mijn laatste week in Uganda vandaag in gaat. I`m shocked! Het kan typisch klinken maar het lijkt echt of ik ben hier nog maar net aangekomen. Kan bijna niet geloven dat het al 3 weken geleden is dat ik gepakt en gezakt het vliegtuig in Schiphol opstapte. De tijd gaat hier zo snel voorbij, ik zou hier gerust nog een tijdje langer kunnen blijven. Al zal ik ook wel blij zijn om iedereen terug te zien, maar `iedereen` mag als het aan mij ligt naar hier komen zodat ik nog kan blijven! Sinds gisteren namiddag ben ik terug in Jinja, het was echt een gevoel van terug thuiskomen. Kampala is ook leuk, maar Jinja spreekt me gewoon veel meer aan. Donderdag zijn we dus een dagje meegegaan naar het project in Kampala. In het huis leefden 18 jongens en 2 meisjes, dit komtomdat het percentage jongens dat op straat leeft veel hoger is dan meisjes(90% jongens 10% meisjes). De kinderen hadden muziekles dus het was een muzikale voormiddag. Daarna zijn we op tour geweest in de verschillende sloppenwijken, heel interessant om eens te zien. De mannen die ons begeleiden konden ons ook veel vertellen, aangezien ze ooit zelf op straat leefden. In de nacht zijn we dan terug naar de drukke straten in Kampala gegaan en gaan kijken hoe de straatkinderen er leven en slapen. Vele onder hen zitten ook aan de drugs, best erg om te zien. Ik heb hier al zo veel mooie, erge, leuke en vooral interessante dingen gezien. Dit is een reis die ik nooit zal vergeten en I LOVE UGANDA!

Bye bye, see you next time